Vandaag lopen we de laatste etappe van het eerste deel van het Marskramerpad, naar Deventer. Ik heb net het boek 'Tao als water' uit, van Alan Watts. Zijn pleidooi: meegaan met de stroom, net als het water. Ik ben in Tao-stemming en wil deze dag mijn zintuigen open zetten: zien, horen, ruiken, voelen en proeven. Zonder daarover te denken en te oordelen. Lopen met een lege geest.
Leuk bedacht, maar naast me loopt een man die praat en van mij reacties verwacht. En voor of achter me loopt een hond die zijn eigen zintuigen open stelt, vooral zijn neus. Bovendien moet ik opletten om de route niet kwijt te raken, want we lopen uitsluitend op de tekens. Mijn routeboekje uit 1997 is voor deze etappe totaal onbruikbaar en ik voel er niks voor om met mijn telefoon in de hand te lopen. Dus moet ik mijn hoofd erbij houden.
Gezellig om weer samen met Jenno te lopen, ook al staan mijn zintuigen minder open dan als ik alleen loop. De route blijkt afwisselend: langs een kanaal, over weggetjes, door plukjes bos, langs boerderijtjes, ... Onderweg lunchen we bij restaurant Nunu. Weer verder: over zandpaadjes, door een dorp, langs het spoor, door een park, ... De bedenkers van het Marskramerpad loodsen ons via een groene route Deventer in; de binnenstad laten we links liggen. Bij het busstation pakken we gelijk de bus terug naar de camping, zin om lekker te luieren. Ach ja: "Wu-wei is het meegaan met de ervaringen en gevoelens zoals ze komen en gaan, zoals een bal in de waterstroom" (Watts, p. 133).
Etappe: 17 kilometer, afwisselend verhard en onverhard
Maak jouw eigen website met JouwWeb