Na een hemels ontbijt gaan we weer op weg. De temperatuur is flink gekelderd en net als op de eerste fietsdag heb ik drie lagen kleren aan. De lucht is prachtig bewolkt: witte donswolken tegen een helblauwe achtergrond. Dit belooft een fijne laatste fietsochtend te worden. 

De zon komt boven de bomen uit. Het belooft weer een lekker weetje te worden vandaag. Ik pak mijn fietstassen in en ruim de tent op. Al snel ben ik klaar voor vertrek. Dan pas kijk ik naar Jenno. Zijn tent staat nog fier overeind en zijn spullen liggen in groepjes op de grond. Huh? "Ik laat de tent eerst drogen, dan kan die thuis zó het krat in."

Vandaag gaan we naar Siberië en daar is nog een camping ook! Met een temperatuur van zo'n 25 graden is dit geen straf. We verlaten de kleine, sfeervolle en kinderrijke camping De Zandpol. Onze route voert allereerst naar de Duitse grens, met aan de ene kant de Duitse ja-knikkers en de andere kant de Nederlandse stoompompen. Er tussenin ligt een mooi fietspad. 

Vandaag staat het Bargerveen op het programma, waar ik goede herinneringen aan heb toen ik enkele jaren geleden het Noaberpad liep. Lekker wijds en leeg. Toen was het slecht zomerweer, met veel wind en miezerregen: ik waande me alleen in een desolaat landschap. Mij maak je nergens blijer mee. Maar vandaag is het schitterend weer.

Gisteren hebben we een 'rustdag' gehad. In ons geval betekent het vooral dat Jenno en ik apart van elkaar dingen ondernemen. Ik heb een ronde hardgelopen (best warm), m'n boek uitgelezen ('De laatste dag van de veerman' van Frode Grytten) en met verrekijker vogels gespot bij het Zuidlaardermeer (vooral ganzen). Jenno heeft in de plaatselijke kringloopwinkel gegrasduind en een schaartje gescoord. 

Het is schitterend weer als we camping Fraai verlaten, uitgezwaaid door de overbuurman die door zijn vrouw uit huis is gezet. Jenno moppert dat € 30,- geen SVR-tarief is. Ik haal mijn schouders op en ben blij weer op weg te zijn. 

Brrr... wat was het een koude nacht. Toen ik rond vijven op m'n telefoon keek, bleek het 3 graden te zijn. Met m'n thermo ondergoed, winterslaapzaak én fleecedekentje kon ik me net warm genoeg houden. Als we opstaan, is het bewolkt en vochtig. We ontbijten in de binnenruimte van de camping, waar een heus koffiezetapparaat staat. Lekker: normale koffie in plaats van de espresso uit onze percolator. 

We zijn op weg! De auto hebben we achtergelaten op de P&R van station Meppel. De voorspelde zon laat zich niet zien en het is verrassend koud. Na een paar fietskilometers trek ik een extra vest aan, een derde laag. Gelukkig weten we dat het de komende dagen lekker lenteweer gaat worden.