Fietsrondje Drenthe, dag 6: van Veenoord naar Siberië (1 mei 2025)

Vandaag gaan we naar Siberië en daar is nog een camping ook! Met een temperatuur van zo'n 25 graden is dit geen straf. We verlaten de kleine, sfeervolle en kinderrijke camping De Zandpol. Onze route voert allereerst naar de Duitse grens, met aan de ene kant de Duitse ja-knikkers en de andere kant de Nederlandse stoompompen. Er tussenin ligt een mooi fietspad. 

Maar helaas, een geel bord: werkzaamheden, omleiding via de grote weg! Grmpf. Daar hebben we geen zin in. We gaan heus niet terug fietsen! Optimistisch als ik - meestal - ben, denk ik: "Het valt vast mee." Maar Jenno kijkt bedenkelijk. "Zullen we een eigen alternatieve route bedenken?" vraag ik en tuur op de app van Maps.me. Ja, dat lijkt te kunnen, dwars door wat landerijen loopt een pad.

We fietsen over een landweggetje en komen vervolgens bij een boerenhek. Het hek staat uitnodigend open. We fietsen door. Het pad gaat over in een onverhard karrenspoor dat steeds smaller wordt. We trekken onze fiets uiteindelijk langs een slootje en komen uit op een weggetje richting enkele windmolens: 'Verboden toegang'. Met enig zwaar gemoed trotseren we het verbodsbord en fietsen langs de molens. De weg eindigt bij een hek voorzien van een slot. Gelukkig een laag hek, dus laden we de spullen van onze fietsen en tillen alles over het hek. Hoppa, we zijn weer terug op het grensfietspad. Gelukt! Vanuit de afgesloten rijrichting komen fietsers ons tegemoet rijden. Hoezo afgesloten? 

Het mooie grensfietspad voert ons naar Coevorden, waar het een drukte van jawelste is: een braderie waar op deze 'Dag van de arbeid' (1 mei) vele Duitsers op af zijn gekomen. We zien de bedrijvigheid aan, terwijl we op de Markt een bak koffie met gebak nuttigen. Elke fietsdag is bij ons ook gebaksdag, als we de kans krijgen tenminste. 

De route voert ons verder over landweggetjes en soms fietspaden door een landelijk landschap met plukken bos. Het is hier lekker fietsen. Niks bijzonders en toch heel fijn. Soms linksaf en dan weer rechtsaf. We kruisen de Hoogeveense Vaart en scoren nog even een ijsje. 

Vlak na het Kremboong bosje, waar in 1942 Joodse mannen te werk zijn gesteld die later zijn afgevoerd naar de vernietigingskampen, komen we in Siberië. Eigenlijk is het meer een weg dan een dorp. Het is nog rustig op de camping, die vandaag voor de eerste keer dit seizoen open is. De campinghoudster treurt om de mollen die het opnieuw ingezaaide veld hebben geruïneerd. Wij vinden nog een mooi vlak plekje voor onze tentjes.