Vanochtend een ontbijtje met een mok heerlijke filterkoffie van de campingbaas. De zon schijnt al volop. Wat heb ik een ontzettende zin in deze fietsdag, verder Duitsland in, naar het begin van de Ruhrtalradweg. Omdat ik daar een routeboekje van heb, voelt dat als mijn eerste mijlpijl.
Mijn zelfbedachte route voert me oostwaarts, links en rechts van de Isummer Fleuth. Soms een landweg, soms een steenslagweg, soms een gravelpad. De route langs de rivier brengt me bij Kamp, waar ik een bordje richting een klooster zie: ja leuk, even kijken! Het blijkt een oud cisterciënzer klooster te zijn, dat al in 1123 is gesticht, maar later diverse keren verwoest is. Het gebouw ligt op een heuvel, omdat het land romdom Kamp Lintfort tijdens de bouw erg moerassing was. Vanaf het klooster loop ik naar beneden, de mooie terrassentuin in, die vrij toegankelijk is. Wat een juweeltje, zomaar onderweg!
Bij gebrek aan een leuk alternatief fiets ik vervolgens dwars door de stad Kamp-Lintfort naar het oosten. Ik volg fietsbordjes, in de hoop dat die me eenvoudig de stad door loodsen. Maar zoals wel vaker, raak ik onderweg de fietsbordjes kwijt. Grmpf... Wat me dan wel - heel toevallig - langs het Zechenpark Friedrich Heinich voert, een steenkolenmijn met cokesfabriek uit 1907, die in 2012 is gesloten. Indrukwekkend, zo'n stuk industrieel erfgoed, dat nu gecombineerd wordt met een natuurpark.
Na nog een pad door de natuur kom ik in de stad Moers terecht. Nu wordt het echt doorbijten: wat een drukte en lawaai! Om er zo snel mogelijk vanaf te zijn, kies ik voor een fietspad langs een drukke autoweg, die me de Rijn overbrengt naar de monding van de Ruhr, waar de grote Rheinorange me lokt: yes, gelukt! Bij het 25 meter gevaarte geniet ik van mijn lunch en laat me fotograferen door een krasse zestiger die traint voor een trailrun nabij Winterberg. Misschien ga ik hem daar weer zien.
Vanaf nu fiets ik over de Ruhrtalradweg, die zo'n 230 kilometer lang is, naar de bron van de Ruhr nabij Winterberg. Hoewel het eerste stuk van de route door stedelijk gebied loopt, bij Duisburg, ziet het er op de kaartjes erg aantrekkelijk uit. De domper komt echter snel: de mooie route over een eiland is niet toegankelijk, want de fiets/loopbrug is in onderhoud. Aan omleidingen voor fietsers doen ze hier niet: zoek zelf je weg. Mopperend fiets ik langs een drukke weg.
Een stuk verderop steek ik alsnog de Ruhr over en kom ik terecht op een mooi fietspad langs de rivier, in het groen. Heerlijk, wat een rust en weelde. Een voorbijganger wijst me op een uitzichtsplatform, dat ik zomaar voorbij zou fietsen. In Schlosspark Styrum bij Mülheim an der Ruhr beklim ik de watertoren voor het uitzicht over de Ruhr dat nogal tegenvalt; daarvoor is de toren niet hoog genoeg. Ach ja, zo nu en dan is het fijn iets anders te doen dan fietsen.
Met de Ruhr aan mijn linkerzijde koers ik af op het gigantische viaduct van Mintard. Tjonge wat een indrukwekkend gevaarte! Daarna ga op zoek naar een camping; het is mooi geweest voor vandaag. Niet erg doordacht kies ik voor Campingplatz Cammerzell bij Kettwig, een camping die zichtbaar betere tijden heeft gekend. Achter enkele lege caravans zet ik mijn tentje op, aan de rivier, dat dan wel. Omdat ik geen zin heb om de sleutel voor de warme douche bij de campingbaas te halen, neem ik genoegen met een koud water. 't Is even afzien...
Etappe: 90 kilometer over allerlei verschillende wegen, waarvan de tweede helft over de Ruhrtalradweg.
Reactie plaatsen
Reacties