Dit belooft de langste etappe van onze tocht te worden, dus gaan we al om 6.30 uur op pad, nog in het schemerdonker. Voorbij het welkomstbord van de GR20 gaat de route direct steil omhoog. Oelala, pittig. Het is nog wennen aan de rugzak van zo'n 13 kilo. Een fijn vooruitzicht dat ik in Bavella wat rantsoen vooruit kan sturen met het bagagevervoer.
De temperatuur loopt geleidelijk aan op naar 30 graden, opnieuw met een hoge luchtvochtigheidsgraad. De zon laat zich niet zien. Wat een gezweet! Broer Jacob raakt helemaal doorweekt; hij kan zijn shirt en short uitwringen. Maar wat lopen we hier mooi. Na zo'n 500 meter stijgen met zo nu en dan een doorkijkje naar Conca beneden ons, gaan we een bocca over. Daarna ontvouwt zich een prachtige natuur, met grilige rotsformaties boven groene hellingen.
Normaalgesproken eindigt deze etappe bij de berghut van Paliri, maar wij moeten door naar Bavella. In Paliri nemen we even rust en vullen onze waterreserves aan. De bron is nagenoeg opgedroogd, maar bij de berghut is water te koop. Ik trakteer mezelf op een fanta, voor wat extra suikers. Daarna nog 2 uur buffelen naar Bavella, waar een stapelbed op ons wacht.
Etappe: een kleine 20 kilometer gaans met 1.500 meter stijgen, afgelegd in 8,5 uur.
Reactie plaatsen
Reacties